Overleden oma

K: Onze tweeling van 3,5 jaar hadden beiden al langer slaapproblemen. Eerst dachten we dat ze elkaar wakker hielden, dus hadden we ze op aparte kamertjes gelegd. Dat maakte geen verschil. We merkten ook dat ze om en om huilden. Je kunt begrijpen dat we erg moe waren van die gebroken nachten. Zeker bij mij had het negatieve weerslag, in humeur en concentratie, ook op mijn werk. Op aanraden heb ik uiteindelijk Monique gebeld. Heel makkelijk was dat ik niet naar haar toe hoefde, want we wonen ruim 80 km weg van Wilnis. Al snel ‘zag’ ze dat de kinderen reageerde op mijn overleden oma, die de nacht na hun 2de verjaardag plotseling was overleden. Achteraf denk ik ook wel dat vrij snel daarna het nachtelijke huilen is begonnen. In een hele mooie, ontroerende, respectvolle sessie hebben we afscheid van mijn oma genomen en Monique heeft haar naar het licht begeleidt. Diezelfde nacht sliepen de kinderen beiden door, zonder huilen. Eerst geloof je het bijna niet en denk je dat het toeval is. Maar nu, na maanden, slapen ze nog steeds door. En wij?….we slapen ook beter en komen weer aan elkaar toe. Nu merken we wat het effect op onze relatie was. Nu gaat dat een stuk beter. Dank je wel, Monique.

Reacties zijn gesloten.