Lieve en Lowieke

Lieve en Lowieke zijn 2 herdershonden van een Belgische klant. Broer en zus. Ze zijn altijd samen en houden van elkaar.
Karine benaderde me omdat Lowieke zijn gedrag veranderde. Hij was extreem beschermend naar Lieve en Karine merkte dat hij continue om Lieve heen draaide. Lieve kreeg bijna geen lucht en kans om haar eigen dingen te doen. Karine had al een paar keer Lieve alleen uitgelaten, zodat ze even zonder Lowieke was, want ze had het gevoel dat Lieve er last van had. Maar als ze dan terug kwam van de wandeling merkte ze dat Lowieke heel onrustig geweest was, enorm gekwijld had en spullen omgegooid. Ook had ze hem een keer even in de tuin achter gelaten tijdens een wandeling met Lieve. Maar dan hoorde ze hem de hele route blaffen, janken en piepen. Dus dat was ook geen succes.
Ik ‘proefde’ wat in mijn mond (leg ik straks uit), maar wilde eerst Lowieke zijn verhaal laten vertellen. Lowieke vertelde me dat Karine beter op Lieve moest passen. Als zij dat niet deed, dan moest hij het doen en hij deed zijn taken altijd extreem goed. Dat moest Karine wel beamen, Lowieke was altijd heel goed geweest in het uitvoeren van zijn taken. Maar ze begreep niet wat hij nu bedoelde met dat ze beter op Lieve moest passen.
Nu ben ik al heel veel jaren helderziend, -voelend, -wetend en -horend. Dan heb je nog helderproevend en helderruikend. Die laatste 2 horen bij elkaar (denk maar aan dat als je verkouden bent, je ook je eten niet goed kan proeven). De laatste tijd ‘proef’ ik ook een soort metaal-smaakje in mijn mond en inmiddels weet ik dan dat het met kanker te maken heeft. Nu ben ik geen dierenarts en mag en kan ik geen diagnoses stellen, dus verwijs ik mensen altijd door. Maar ik kan wel aan dieren vragen hoe ze zich voelen, of ze pijn hebben, hoeveel pijn, wanneer is die pijn erger, enz.
Ook honden ruiken de geur van kanker en waar het dus hier om ging, is dat Lowieke bij Lieve rook dat ze kanker had. En dat had Karine niet door, volgens hem. Karine wist het inderdaad niet en Lieve gaf wel aan dat er iets was, maar dat ze er nog niet zo heel veel last van had. Dat zou misschien betekenen dat het nog niet zo groot was.
De volgende dag is Karine met Lieve naar de dierenarts gegaan en bleek inderdaad dat Lieve foute cellen had. Ze zijn vol het behandeltraject ingegaan en Lieve is nu nog steeds met dat traject bezig, maar ze zijn heel hoopvol. Ik heb alles uitgelegd aan beide honden wat er allemaal moest gebeuren en Lieve gelukkig op de behandelingen kunnen voorbereiden.
Dank je wel, Lowieke, dat je via je gedrag, dat eerst als ongewenst gezien werd, Lieve hebt kunnen redden.