Charity

Angelica had een aanrijding gehad toen ze met de trailer met merrie (van 11 jaar) Charity op weg was naar het strand voor een mooie rit. Bij de aanrijding was Charity vast komen te zitten in de trailer en zo had ze een flinke jaap in haar rechter achterbeen opgelopen. Alles was inmiddels behandeld en ze had daardoor een tijd op rust gestaan. Inmiddels vonden de deskundigen dat ze wel meer belast mocht worden, dus daar waren ze voorzichtig al een tijdje mee bezig. Maar het viel eigenaresse Angelica op dat ze toch elke keer weer wat mank liep, maar soms links achter en soms rechts achter. Er was weer een dierenarts bij geweest, maar er was niks opgemerkt wat de mankheid zou verklaren.
Ik kwam in gesprek met Charity, en vroeg haar hoe het met haar ging. Ze vertelde me dat het wel goed ging. Ik kreeg daarbij de indruk dat ze niet helemaal eerlijk tegen me was en vertelde haar dat voorzichtig. Ik vertelde dat Angelica veel van haar hield en haar graag wil helpen. Vaak zijn dat wel de ‘toverwoorden’ waardoor een dier wat opener wordt. Charity gaf aan dat er na het ongeluk alleen aandacht aan haar lichamelijke toestand was geweest, maar dat ze nog elke dag er die dag terug dacht. Ze durfde niet meer in de trailer en was gewoon een stuk vertrouwen kwijt. Ze was ook het vertrouwen in zichzelf kwijt. Ze wist niet of ze wel weer de oude zou worden. Er was duidelijk ook psychische schade aangericht door het ongeval en volgens Charity had ze daar nog steeds last van. Ze wilde Angelica niet tot last zijn, maar durfde zichzelf ook niet echt fysiek te belasten. Ze was bang dat als ze fysiek weer in orde was dat ze dan weer met de trailer mee moest. En ze merkte dat ze bij het trainen uit spanning haar spieren aanspande. Daardoor ging ze mank lopen. Ik heb nog een tijdje met Charity gesproken over het ongeval, zodat ze daar even goed haar verhaal over kon uiten.
Angelica realiseerde zich dat er wel de meeste aandacht naar het fysieke gegaan was, ook omdat ze niet had gemerkt dat Charity zo met dat emotionele stuk bezig was. Charity was voor haar een paard waar ze geen wedstrijden mee deed, maar vooral heerlijke ontspannen buitenritten op wilde maken. Ik heb Charity een healing gegeven op het emotionele stuk en de schrik-energie uit haar aura gehaald. Maar ik voelde ook dat dat nog niet voldoende was. En omdat ze ver weg wonen is afgesproken dat Angelica iemand in de buurt zou benaderen voor massages, om de emotioneel opgeslagen spanning uit de spieren te verhelpen. En op een later tijdstip zou ze voorzichtig de trailerangst aanpakken, maar alles op z’n tijd. Angelica heeft er alle tijd in gestoken om ook dat emotionele aspect van het ongeval te laten helen, zo zodat ze later weer samen heerlijk van strandritten konden genieten.

Reacties zijn gesloten.