Poekie werd belaagd

Vaak geef ik aan dat dierentolken of readen lastiger is bij eigen dieren of gezinsleden. Dat komt omdat je het vanuit een neutrale positie moet doen en bij eigen dieren zitten er vaak emoties tussen.
Zo ook nu weer met mijn poes Poekie (15 jaar): Zij heeft altijd haar emoties en boosheid geuit via plassen in huis. Het ging lange tijd echter heel goed. Het ging eigenlijk alleen nog maar mis als er een ander dier in huis kwam. Daardoor heb ik haar al een tijdje geleden beloofd dat er geen nieuwe dieren meer komen, zolang zij leeft. Dus geen andere kippen, katten of hond, maar ook komt er niemand meer op bezoek met een dier. En beloofd is beloofd. Ook mijn hond Mazzel en de kippen helpen daarbij. Als er een vreemde kat in de tuin komt, dan maakten de kippen buiten een bepaald geluid, waardoor Mazzel binnen direkt opsprong en naar buiten wilden en blaffend de indringer verjoeg. We noemden Mazzel de bodyguard van onze dierentuin.
Maar het is mis gegaan. Mazzel is nu 14, hoort de kippen (die inmiddels ook in aantal verminderd zijn) niet meer, dus reageert niet meer op indringers buiten. Maar binnen lag hij altijd naast het kattenluikje, goed zichtbaar voor het raam, waardoor andere katten niet binnen kwamen. En toen gingen we op vakantie……met Mazzel, zonder Poekie. Dat hadden de buurtkatten snel door. En ze kwamen binnen. Met alle gevolgen. Inmiddels zijn we alweer 2 maanden thuis, maar elke dag plast ze nog bij alle deuren en ramen, en dat zijn er heel wat bij ons. Alle deurmatten zijn al vernieuwd (gelukkig goedkoop bij de Action!) en liggen op enige afstand van de deuren. Mijn man en ik zeggen soms grappend tegen elkaar: ”Je zou toch eens een dierentolk moeten inschakelen om dit op te lossen”. Tuurlijk heb ik al veel keren met haar gesproken, mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik mijn belofte niet kon waarmaken tijdens de vakantieperiode, en haar gevraagd netjes buiten of op de bak te plassen. Maar op de een of andere manier durf ik het niet te vertrouwen, dus elke ochtend loop ik overal langs om te checken of ik iets moet opruimen. En elke ochtend vind ik ook minimaal 2 plasplekken. Daarmee geef ik natuurlijk een compleet verkeerd signaal af, want dan ga ik er al vanuit dat het mis gegaan is. Ik zet mijn eigen roze olifant neer (https://moniquevanderdrift.nl/roze-olifant/). En omdat ik het toch niet goed kan uitstaan dat ze het na 2 maanden nog steeds doet, zit er toch emotie tussen. Het stinkt en ik baal er ook van dat ik het als dierentolk niet bij mijn eigen kat voor elkaar krijg. Terwijl er toch geen katten meer in huis komen. Maar volgens Poekie werd ze nog steeds belaagd! Afgelopen week kwam een buurkat aanrennen en sprong met 4 poten tegen het raam van de voordeur aan en rende toen snel weg. Poekie en ik schrokken ons rot. Ze had dus gelijk en werd nog steeds belaagd. Nu hebben we kranten tegen het raam geplakt en durft Poekie zelf voor de deur te liggen. Als ik nu Mazzel ga uitlaten moeten we zelfs over haar heen stappen, want ze ligt er bijna de hele dag. Ze heeft zich dat plekje echt toege-eigend. En…..ze heeft daarna niet meer in huis geplast.