Nici

Divya mailde mij, n.a.v. de begeleiding voor Nici: “Monique heeft mij en mijn hondje Nici al door vele stormen gevoerd. In de 2 jaar dat Nici bij me is, heeft ze hierdoor veel ontwikkelingsstappen kunnen zetten. Door Monique haar regelmatige ‘vertalingen’ en healingen aan Nici, is er bijvoorbeeld een grote terugval bij haar voorkomen in de periode waarin ik een zware hersenschudding had. Mijn lieve eigenwijze en super sensitieve hondje met een behoorlijk rugzakje, moest in deze periode ineens op anderen vertrouwen, met anderen wandelen. Ze was altijd op mij gericht, dus dat doorbreken met een vaak directievere wandelbenadering, was een enorme uitdaging. Dit, in combinatie dat ik vooral binnen in het donker lag, gaf haar zoveel stress. Waarop ze weer in haar straathondje overleving en paniek kwam ♡♡♡ Een avond was ze in paniek en overspoeling weggelopen hier het veld in. Alleen zijn, dingen zelf uitzoeken, is haar overleving, het gedragspatroon waarop zij terugvalt in moeilijke situaties. Ze wilde beslist niet mee terug toen we haar vonden. Waarop ik haar met een lange lijn vastgelegd heb aan een grondanker. Ze lag daar uren alleen in een veld. Een verdrietig, angstig ineens weer heel klein ogend hondje (we hielden oog erop en soms ging ik of een vriendin even contact maken). Dat vond ze fijn. En verder moest en wilde ze alleen zijn.♡♡♡ Kortom, ik had een klein, bang hondje in huis, die zich niet begrepen voelde door de lieve mensen die haar wel wilden uitlaten. En door mij, die haar in haar ogen bij iedereen wegzette. Monique wist, woordeloos, dat Nici in deze staat was (bovenstaande heb ik haar nooit verteld bijvoorbeeld). Haar vertalingen en healingen waren een grote steun voor Nici. Ik zag hoe Nici begreep wat er aan de hand was en wat nodig was. Tevens zag ik haar langzaam weer ontspannen en liet ze zich blijmoedig door twee vrienden uitlaten. Door Monique haar voorzichtige druk, lukte het mij vervolgens Nici in vertrouwde handen te laten logeren, zolang nodig…(zodat ik kon herstellen van de hersenschudding). Haar steun maakte dat ik de stap van loslaten durfde nemen. 2 nachtjes, werden 5, werden 2 weken. Wat waren we blij elkaar weer te zien. En wat heeft deze logeerpartij ons allebei een mogelijkheid gegeven. Én, hoe had ik deze stap niet durven nemen door Monique haar bevestiging (en intuning op Nici) dat het kon, net zolang ik nodig had. Dank jij Monique voor je enorme steun en support!”

Reacties zijn gesloten.