Mijn ontwikkeling?

Monique van der Drift, geboren 24-11-1960 (voel me jong, dus zeg “je” ipv “u”).
Opgegroeid als jongste in een fijn gezin met liefdevolle ouders en 5 dochters. En, niet geheel onbelangrijk, van mijn 3de tot 12de heeft onze opa bij ons in huis gewoond. Een fantastische man!
Na mijn schooltijd ben ik een opleiding gaan volgen als Z-verpleegkundige, met mensen met een verstandelijke beperking. Heerlijk beroep, maar ook ik heb moeten aanzien hoe de zorg veranderd is in de loop van jaren.
In 1984 ben ik getrouwd en we hebben 2 fijne zonen, waar hele lieve meisjes aan zijn blijven plakken. En inmiddels ben ik oma! Hoe rijk kan je je voelen!

Het “Hema-verhaal”:
In 1997 was ik bij de Hema. Ik stond in de rij bij de kassa en achter mij stonden nog twee klanten. Degene die achter mij stond sprak mij aan en vertelde dat ze van ‘boven’ moest doorgeven dat ik mensen zou gaan genezen. “Ja hoor, die ziet ze vliegen”, dacht ik nog. Ik werkte met mensen met een verstandelijke beperking en zou dat nog 300 jaar doen, want dat was het helemaal voor mij. Ik zei alleen maar “Oh”, rekende af en ging de winkel uit. Toch wilde ik er meer van weten, dus wachtte haar even op. Maar ze kwam niet naar buiten. Wel de vrouw die achter haar stond. Haar vroeg ik of ze wist waar de vrouw was die tussen ons in de rij bij de kassa stond. Zij vertelde mij echter dat er niemand tussen ons had gestaan. Echt, dan denk je alleen maar: ben ik nou gek???
De volgende dag kwam ik iemand tegen op straat die, in het voorbij lopen, tegen me zei: “Geloof het maar, je gaat mensen helpen”. Gelukkig bleek die man wel een echt mens van vlees en bloed, maar waarom hij me dat zei, wist hij eigenlijk ook niet. Ik kreeg daarna een periode “toevallige” signalen door.
Ook ging ik het testen: “Als het echt is, zorg dan maar dat ik een fazant zie als ik nu naar links kijk”, ik keek links en er stonden 2 fazanten. Dan zei ik nog: “Ja mis, dat zijn er 2”. Ik durfde het gewoon niet te geloven dat ‘ze, daar boven’ met mij bezig waren.
Ik zei dat ‘ze’ op moesten houden, want ik ga toch niet mijn baan opzeggen en iets beginnen, zonder diploma aan de muur?
Een week later zat ik bij een lezing en in de pauze kwam degene die de lezing gaf naar me toe met een envelop. “Alsjeblieft, jij wilt toch eerst een diploma aan de muur? Hier heb je alle info over een opleiding”.
Inmiddels ben ik vele jaren en meerdere diploma’s verder:
Reiki 1 en 2, healer, aura-reader (met specialisaties: medische basiskennis/ gezondheidsreadingen, relatie- en familiepatronen en energetica van het bedrijfsleven), dierentolk (diverse cursussen) en hsp-coach). En ben ik nu ook hypnotherapeute.

Mijn man stond niet echt open voor het “spirituele”, en in het begin was dat wel moeilijk, want tijdens mijn spirituele ontwikkeling gebeurde er zoveel met me waar ik over wilde/moest praten. Nadat we die moeilijkheidsgraad overwonnen hadden is hij volledig achter mijn keuze gaan staan.
En ga eens na: alle opleidingen die(incl. alle reiskosten) totaal wel 25.000 gulden gekost hebben. De kamer die hij moest inleveren voor mijn praktijkruimte en uiteindelijk gaf ik mijn baan op. Een vast inkomen viel daarmee weg. Ik ben hem heel dankbaar voor zijn steun!
Hij zei wel heel duidelijk: “Als je zweverig wordt, trek ik je aan je voeten naar beneden en zet ik je terug op aarde, want dat moet ik niet”. Deal!
Ik herinner me dat hij eens, toen ik de wonderlijke gebeurtenissen vertelde, bij het raam ging staan en naar buiten keek.
Ik vroeg wat hij deed en hij zei: “Ik zoek die kabouters, elfjes en trollen, want die zullen ook zo wel aan bod komen. Oh ja, dat was waar ook, Monique, ga niet te ver.
De lieverd, hij was zo bang mij kwijt te raken.
Ontroerd was ik toen er eens op een feest van zijn werk een collega van hem naar me toe kwam. Die vertelde dat hij pijn had en dat mijn man gezegd had: “Oh, dan moet je even naar Monique gaan, die legt haar hand erop en dan is de pijn zo weg”.
Best apart…mijn man heeft al meer dan 50 jaar migraine. Als ik vroeg of ik er wat aan moest doen, zei hij dat dat niet nodig was, want hij had immers medicatie van de dokter. Overigens mocht ik later wel iets bij hem doen, maar heeft hij er nooit iets positiefs van gemerkt. Het is duidelijk dat hij niet bij mij moet wezen (net zoals meer mensen, die mij te dichtbij staan).

Mijn 1ste consult als aura-reader:
Klaar met opleidingen en klaar om de praktijk te starten.
Na jaren opleiding waarin ik al zoveel readingen gedaan was ik zover om voor mezelf te gaan beginnen.
Ik weet nog goed mijn 1ste echte betaalde consult als aura-reader. Zó spannend, want als iemand ervoor betaalt, moet het ook wel perfect zijn. Ik verviel daardoor gelijk weer in een onzekerheid terug, die ik tijdens mijn opleiding eigenlijk al helemaal kwijt was.
Het consult was voor een huilbaby, die echt bijna continue huilde. De moeder nam haar mee in de maxicosy. Die hebben we in een andere kamer gezet, want door het huilen konden we elkaar niet verstaan.
Nadat de baby mij uitgelegd had (op readingsniveau) waarom ze huilde, vertelde ik dat ik het aan de moeder zou uitleggen en dat zij het dan los kon laten. Precies nadat het verteld was stopte het huilen in de andere kamer. Moeder, die dacht dat haar kindje dood was, schrok zich rot en rende erheen.
Met mij er achteraan natuurlijk.
Huilend vertelde moeder dat ze haar kindje (al 8,5 maand oud) toen voor het eerst zag lachen.
Wie mij kent weet dat ik net zo hard mee gehuild heb.
Ineens kreeg ik iets door over een ander meisje dat erg bang was voor harde geluiden. Moeder herkende haar oudste dochtertje daarin. Dat meisje was 3 en inderdaad bang voor harde geluiden. Ze liep vaak thuis rond met haar handjes tegen haar oren. Moet je je bedenken dat je niet tegen harde geluiden kunt en met een huilbaby in 1 huis leeft.
Ook dat probleem kon ik uitleggen en weerleggen. Later vertelde moeder me dat die middag dat dochtertje buiten naar vliegtuigen keek en er naar wees, zonder er nog bang voor te zijn. Ze heeft ook daarna niet meer met de handen tegen haar oortjes gelopen. Moeder was heel blij, maar ik natuurlijk ook. En mijn zelfvertrouwen kwam ook weer terug.