Lapje

“Ik heb een tijd geleden een consult bij Monique aangevraagd voor een aanloopkat. Ik hou van katten en heb er inmiddels 14 in huis rond lopen. Toen was er ook nog een kat aan komen lopen, die zwanger bleek te zijn. Een lapjespoes. Ze was sterk vermagerd, niet gechipt en niet terug te vinden op Amivedi of facebook. We hebben haar wel overal aangemeld. Ze stond op knappen, dus ik heb haar voorlopig even gehouden om bij mij te bevallen. Ze kreeg de volgende dag 5 kittens, waarvan er 3 het niet gehaald hebben. 2 Waren al overleden en voor 1 hebben we een uur gevochten, tegen beter weten in. De andere 2 deden het gelijk wel redelijk. Maar moeder poes liet ze links liggen, dus die hebben we bij een ander nest in huis gelegd, waarvan die moeder ze gelijk wel accepteerden. We hoopten dat als de aanloopmoeder wat opgeknapt zou zijn we de kittens misschien weer bij haar terug konden leggen, maar ze werkte daar niet aan mee. Ineens bleek moederpoes verdwenen te zijn. We hadden haar apart in een kamer gehouden, maar konden haar niet meer vinden. Wel stond het raam op een kier op een haak. Het leek onmogelijk dat ze daar doorheen gegaan was.
Monique maakte contact met haar en ze vertelde Monique dat ze inderdaad door het raam weggegaan was. Ze wilde eigenlijk geen kittens en had daarom haar kittens hier gebracht. Toen ze zag dat de moeder van het andere nest haar kittens accepteerden, vond ze het niet meer nodig om te blijven. We waren er wel kapot van, want ze was duidelijk niet gezond, te mager en alleen. Maar ze gaf aan Monique aan dat we haar niet zielig hoefden te vinden. Ze was nooit lang ergens geweest. Monique vroeg of ze niet liever een thuis zou willen en een warm, liefdevol plekje? Ze gaf aan daar geen behoefte aan te hebben, het was wel goed zo. Wel gaf ze aan soms wat eten te willen komen halen, maar dat ze dan niet opgesloten wilden worden op die kamer. Inderdaad is ze later regelmatig nog wel geweest om te eten, maar altijd bleef ze buiten. 1x dachten we dat ze weer zwanger was, toen bleef ze een tijd weg, waarschijnlijk om weer een nest te werpen, maar later kwam ze weer eten halen. We voelden ook wel aan dat het prima voor haar was zo te leven, hoewel ik me dat nooit had voorgesteld als ze dat niet aangegeven had. Ineens bleef ze weg en hebben we haar nooit meer gezien. Volgens Monique leefde ze niet meer, maar ook daar had Lapje (zoals we haar noemden) vrede mee. De kittens hebben we gehouden en zijn door de adoptiemoeder groot gebracht.
We hebben dit altijd een bijzonder verhaal gevonden en nu we zagen dat Monique allerlei verhaaltjes als notities op fb en blogjes op haar website zette, wilden we dit verhaal toch delen, ook al is het al van een tijdje terug”.