Bloedzuigers

Ik zal je vertellen wat er veel jaren geleden gebeurde tijdens een consult. Een jonge vrouw kwam bij mij. Ze was vaak moe en dan ook zo moe dat ze echt niks meer kon. Haar ogen open houden of een kopje naar haar mond brengen putte haar dan al volledig uit. Er was geen diagnose gesteld door artsen, ondanks dat er al verschillenden geraadpleegd waren. Inmiddels was ze radeloos geworden. Ik kreeg niet door wat haar mankeerde, dus ik vroeg om hulp van ‘boven’. Ineens stond er een man van middelbare leeftijd met een witte jas. Ik vroeg wie hij was. Hij vertelde me dat hij lang geleden arts was geweest in een Scandinavisch land (welke dat is me inmiddels ontschoten). Hij legde uit dat hij gespecialiseerd was in bloedziektes en gewerkt had met bloedzuigers. Hij vertelde me dat de jongedame op mijn stoel vervuild bloed had en dat ik hem zijn gang kon laten gaan. Dit had ik in mijn praktijk nog niet eerder meegemaakt. Ik legde uit aan mijn cliënte wat er gebeurde en ze zei:” Hij gaat zijn gang maar”. Hij vertelde dat hij met bloedzuigers een healing zou geven. Nou, we waren benieuwd. Ik heb geen bloedzuigers gezien en zij heeft niks gevoeld, maar ze zat er ontspannen bij. Ineens vertelde hij dat hij klaar was. We bedankten hem en hij vertelde dat hij me nog eens zou komen helpen. En zo plots als jij was gekomen, was hij ook verdwenen. De volgende dag vertelde mijn cliënte dat ze wakker werd en verschillende rode plekjes op haar huid had. Zou dat van de bloedzuigers komen?? We wisten het niet. Na 2 weken belde ze me weer om te vertellen dat ze uitgeruster wakker werd ’s morgens en ook een verbetering overdag merkte. Ze zat nog zeker niet op het niveau wat normaal was, maar ze was hier al heel blij mee.
Inmiddels zijn we jaren verder. De arts heb ik nog steeds niet meer gezien. Maar ik zie hem nog zó voor me. Hopelijk komt hij me weer helpen als het nodig is.