N.a.v. een dierentolkconsult kreeg ik de volgende mail: Beppie en Tinus zijn mijn 2 katten, broer en zus. Ik had Monique gevraagd voor een gesprek met hun. Sinds een poosje durven ze allebei niet meer door het kattenluikje naar buiten. Beppie mauwt dan bij de deur, maar gaat er niet doorheen. Als ik dan de deur voor haar open doe, kijkt ze naar buiten en sprint snel naar boven en gaat onder mijn bed zitten. Ze is dan echt bang. Tinus volgt Beppie dan snel naar boven, zonder te weten waar het over gaat, volgens mij, maar hij volgt haar altijd wel in alles. Zij is normaal de stoere die alle initiatieven neemt en Tinus volgt braaf. Ze plassen en poepen normaal allebei buiten, maar dat doen ze nu dus ook niet. Nadat ze in huis begonnen te plassen heb ik een kattenbak aangeschaft voor ze. Maar ze plasten en poepten daar niet in, maar ernaast. Monique vroeg waarom ze ernaast plasten en poepten en Tinus zei tegen haar; “Dat doet Beppie, dus ik ook”. Ze vroeg waarom hij niet naar buiten gaat, hij zei dat Beppie het niet meer durft, maar hij wist eigenlijk ook niet waarom. Ze vroeg of hij alles doet wat Beppie doet. Zonder dat Monique wist dat Tinus dus in alles haar nadoet, maar dat bevestigde hij. “Oké, dan moet ik dus met Beppie praten’’, zei Monique. Beppie wilde niet zoveel zeggen. Monique vroeg of ze mocht zien wat ze zag, of voelen wat ze voelde. Monique vertelde dat ze grote kattenogen in zwart zag en angst voelde. Ze maakte contact met de kat van de kattenogen. Die vertelde dat hij niet goed wist wat hij moest doen. Hij was helemaal niet angstaanjagend, maar was de weg een beetje kwijt en zocht steun bij Beppie. Maar Beppie zei dat ze genoeg had aan Tinus die haar volgde en hoefde er niet nog een kat bij. Monique wist dat de kat van de ogen was overleden en zei dat hij met haar mee mocht komen en zij heeft hem naar het licht gebracht. Tegen Beppie zei ze dat ze de kat mee zou nemen, zodat het weer veilig was om naar buiten te gaan. Binnen een uur na het consult ging Beppie weer door het luikje naar buiten. Ze bleef buiten even stil staan, keek om zich heen en liep toen door. Gevolgd door Tinus. Het was allemaal zo wonderlijk. Ik hoorde later dat er een zwarte kat van een van onze buren overleden was. Zou dat hem geweest zijn? Hij is in ieder geval nu naar een plek ‘in het licht’ waar hij thuis hoort. En Beppie en Tinus zijn weer helemaal de oude.
