Wodan of Sam?

Hanneke had een dwergpoedeltje, Wodan genaamd. Hij was echt zo’n leuk, klein pluizenbolletje en iedereen vond hem schattig. Hij had een aaibaarheidsgehalte waar je U tegen zegt. Maar Wodan was nooit zo blij, althans, zo leek het. Hij keek altijd wel een beetje de kat uit de boom, zowel bij mensen als bij andere honden. Maar de laatste tijd gebeurde het steeds vaker dat Wodan beet als hij geaaid werd. Wat was er toch aan de hand met hem?
Ik sprak met Wodan. Eerst stelde ik me voor en vertelde dat Hanneke me gevraagd had met hem te praten. Wodan vertelde me dat hij soms zo verward was. Hij wist te vertellen dat enerzijds mensen denken dat hij stoer is, omdat hij zo een stoere naam heeft. Hij kwam steeds met zichzelf in conflict omdat hij niet kon voldoen aan datgene wat men van hem verwacht. Hij zei dat hij gewoon niet zo stoer is. Anderzijds deden mensen net alsof hij nog een puppie was en praten ze tegen hem alsof hij een pup was. En dat vond hij ook eigenlijk een belediging, omdat hij wel een volwassen hond is. Hij wilde graag voldoen aan wat men verwacht van hem, maar moest dan steeds eerst uitzoeken hoe ze hem zagen. En eigenlijk wilde hij ook gewoon zichzelf blijven. Maar wie hij dan was, was hem ook niet eens meer duidelijk. Eerst gaf hij aan dat hij ook een andere naam wilde. En hij wist ook al welke, namelijk de naam van de overleden opa van Hanneke, Evert. Ik vertelde hem dat hij zich dan wel moest realiseren dat er aan die naam wel emoties en ook bepaalde karaktertrekken verbonden zijn. Elke naam heeft een energie, net zoals Wodan heeft ook Evert energie aan de naam. Dan wilde hij SAM. Leek mij dat wat? Ik vroeg hem of hij denkt met de naam Sam zichzelf te kunnen ontwikkelen? Ja, hij dacht van wel.
Hanneke heeft Wodan Sam genoemd en Sam veranderde. Hij was, volgens Hanneke, eerst duidelijk zoekende en na een tijdje viel het Hanneke op dat Sam zelfverzekerder werd naar mensen en honden. Hij was gewoon een normale volwassen hond. Klein van stuk, maar dat was het dan ook maar. Niet meer en niet minder. En wat belangrijker was: Sam was blij!