Ga naar de inhoud
Spiegelen
Ik werd benaderd door Ellen. Zij heeft hondje Angie. Angie liep met een stijf pootje en piepte als ze over haar rug geaaid werd. Ondanks dat Angie nog helemaal niet zo oud was konden ze eigenlijk niet langer wandelen dan af en toe maximaal een kwartiertje. Terwijl Ellen, met haar drukke leven, juist altijd zo genoot van wandelen met Angie. Ellen was met haar naar de dierenarts geweest, maar die kon niks vinden. Ook waren er foto’s gemaakt, maar daar was ook niks uit gekomen. Op aanraden heeft ze een consult bij mij afgesproken. Ik vroeg Angie of ze pijn had, antwoord was duidelijk ‘Nee’. Nu geef ik altijd aan dat ik geen dierenarts ben en geen diagnoses stel. Ik moet het doen met wat het dier mij vertelt. Ik vertelde Angie wat Ellen gemaild had. Angie zei: “hèhè, eindelijk kan ik het vertellen. Ik heb geen stijf pootje, maar ZIJ moet haar poot stijf houden. Ik heb geen pijnlijke rug, maar ZIJ moet eens ruggengraat tonen. Dit fenomeen staat bekent als ‘spiegelen’.
Ellen schrok wel van wat Angie aangaf. Ze wist direkt waar het om ging. Ellen had een bedrijf, samen met een compagnon. Deze compagnon had een aantal dingen gedaan waardoor Ellen haar twijfels had of ze wel met deze persoon door wilde gaan. Maar tot nu toe had Ellen nog geen aktie ondernomen richting de compagnon. Ze vertrouwde hem niet, maar had geen duidelijke aantoonbare reden. Het was een gevoelskwestie. Eigenlijk, gaf ze toe, stak ze haar kop in het zand, dacht dat het aan haar lag en verweet ze zichzelf dat ze zo achterdochtig was richting de compagnon. Maar nu Angie dit aangaf beloofde ze in ieder geval haar achterdochtige gevoel te gaan onderzoeken. Nou dat heeft ze geweten……de compagnon had geld gestolen uit hun bedrijfje. Ze hield haar poot stijf en zou ruggengraat tonen. Uiteindelijk is ze gestopt met deze compagnon (heeft wel veel rompslomp gegeven om alles juridisch en financieel te regelen). Later kwam ik Ellen en Angie tegen en vroeg hoe het ging. Ellen vertelde dat Angie nog een tijdje last had tot het moment dat de compagnon weg was uit haar leven en alles geregeld was. Daarna konden ze weer lekker wandelen samen.