Galopperen in een kudde

Het is zo apart dat er soms een periode is dat ik veel hetzelfde thema tegen kom tijdens dierentolkconsulten. Zoals nu, een periode dat ik consulten met paarden heb, die aangeven dat ze in een vorig leven galoppeerden en vrijheid hadden, dat ze bereden werden zonder zadel of hoofdstel met bit (ik zie er soms indianen bij). En samen met hun mens genoten van de vrijheid en ruimte. Of zonder mensen vrijheid ervoeren in een grote kudde. Nu dan last hebben van de beperking van bijv een afgesloten stal, klein weiland, zadel, bit, strak trainingsschema, in de trailer, enz. Vaak hadden ze toen ook een band met hun huidige eigenaar, en zien ze dat die nu ook beperkend leeft en begrijpen ze niet waarom die niet meer voor zichzelf opkomt. Soms gaat zo een consult dan ook meer over de persoon dan over het dier. Als de eigenaar het herkent en aangeeft er wat mee te willen gaan doen, voelt het dier zich gezien, gehoord. En zijn ze best bereid dit leven iets meer hun vrijheid te laten inperken en mee te werken. Als ze die keuze maken kunnen ze zich er ook bij neerleggen. Dus dat hoeft dan niet als een opoffering gezien te worden, maar hopen ze wel op een volgend leven samen in vrijheid.