Ga naar de inhoud
Home Honden Doe normaal joh! Het verhaal van Porky en Bessy
Doe normaal joh! Het verhaal van Porky en Bessy
Roxanne heeft 2 chihuahua’s. Een reutje (Porky) en een teefje (Bessy). Ze heeft ze genomen nadat haar relatie over was en ze weer alleen woonde. Ze voelde zich verdrietig en eenzaam, maar nu met Porky en Bessy heeft ze lieve dieren waar ze voor kan zorgen en voelt ze zich niet zo alleen. Porky en Bessy zijn broer en zus uit hetzelfde nest. Ze konden het altijd goed met elkaar vinden, maar de laatste tijd doet Porky erg lelijk tegen Bessy. En dan bedoel ik ook echt lelijk. Het gevolg is dat Bessy nu bang en timide is als Porky in de buurt is. Voorheen gingen ze overdag, als Roxanne moest werken, mee met de uitlaatservice, maar Roxanne was 2x gebeld door de uitlaatster van de service dat Bessy helemaal bibberend in een hoekje zat als ze ze thuis op kwam halen. Eenmaal tijdens de uitlaat ging het goed, hoewel Bessy wel meer bij de uitlaatster bleef lopen. Ook de buurman van Roxanne had verteld dat hij meer herrie hoorde als ze alleen waren. De dagen dat Roxanne thuis was, was er niks aan de hand. Al een tijdje loste Roxanne het probleem op door Bessy ‘s morgens bij haar moeder te brengen en Porky alleen thuis te laten. Niet de ideale oplossing, maar wat anders te doen. Tijd om eens met beide rakkers te gaan praten, want Roxanne had echt geen idee wat er aan de hand was. Wat Porky aangaf was heel verrassend. Hij vertelde dat Roxanne het leuk vond om Bessy en hem aan te kleden (en ook rond te rijden in een “stom karretje”, zoals hij zei). Dat jasje deed ze alleen op de dagen dat ze werkte. Roxanne legde me uit dat ze dat inderdaad leuk vond, maar dat het ook een reden had waarom ze dat deed. Namelijk omdat de uitlaatster best ver met ze liep en dat ze bang was dat ze het dan koud kregen. En om de uitlaatster niet teveel tot last te zijn, trok ze Porky en Bessy ‘s morgens al jasjes aan. Bessy vond dat geen probleem, maar Porky wel. Hij vond dat Bessy normaal moest doen, want hij zag haar de hele dag in dat jasje lopen. Dat hijzelf ook een jasje aan had leek hij niet door te hebben. Dat zag hij blijkbaar niet. Dus eigenlijk zei hij steeds tegen Bessy: ”Doe normaal, joh”! Ik heb hem uitgelegd waarom ze jasjes aan hadden en vertelde hem wat het deed met Bessy dat hij zo op haar reageerde. In overleg koos hij ervoor geen jasje meer aan te willen, want hij had het “niet nodig”. Hij had het nooit koud. “Nee, Porky, misschien omdat je dat jasje aan hebt”. In overleg is afgesproken dat ze beiden weer met de uitlaatservice mee zouden gaan, maar dat de uitlaatster zelf de jasjes aan zou doen, indien nodig. Bessy vond het ook een goede oplossing. Het was wel even spannend voor Roxanne om ze weer alleen thuis te laten, maar de buurman wilde het wel in de gaten houden en eventueel de moeder van Roxanne te bellen als het niet goed ging. Zij zou Bessy dan komen halen. Hij heeft nooit hoeven bellen en doordat het gelijk beter ging, raakte Bessy haar angst voor Porky ook weer kwijt. Roxanne had nooit gedacht dat dat de reden was van het probleem, maar was heel blij dat het opgelost was.