Ga naar de inhoud
Dikkie Dik
Het verhaal van rode kater Dikkie Dik:
Dikkie Dik (ook wel Didi genoemd) plaste in huis. En af en toe reageerde hij blazend naar de baas. Of ik daar wat aan kon doen. Daarom werd ik benaderd door Ingrid. Verder ging alles goed, dus ze had alleen die 2 ‘kleine’ vraagjes. Ik kon echter wel uren met Didi praten, want Didi gaf aan dat hij PISNIJDIG was. Daarom piste hij. PISNIJDIG omdat Ingrid niet luisterde naar zijn boodschap, PISNIJDIG omdat hij Ingrid liet zien hoe zij zich voelde, PISNIJDIG omdat Ingrid pisnijdig was, maar daar niks mee deed. PISNIJDIG omdat Ingrid zich helemaal liet ondersneeuwen. Ondersneeuwen door haar dominante moeder en stiefvader, ondersneeuwen door haar baas en collega’s, ondersneeuwen door haar eigen echtgenoot. Ingrid moest maar eens flink van zich afblazen (Didi zei: “ik doe het haar voor”). Ingrid geloofde eerst niet dat ik dit allemaal kon weten, maar ík weet dat niet, Didi wist het en vertelde het me. Onmogelijk, volgens Ingrid, hij was ‘immers gewoon een kat’. Dit heet ‘spiegelen’. Het is iets wat ik heel veel bij dieren tegenkom.
Ik voelde dat er wat boosheid bij Ingrid naar boven kwam. Goed zo, wordt maar PISNIJDIG. Misschien moesten we het daar eens over hebben. Daarbij kwam er ook verdriet bij haar naar boven. Onder andere over het niet verwerkte feit dat haar vader overleden was toen ze 6 was. Uiteindelijk kon Ingrid de boodschap van Didi horen, ze had eigenlijk ook wel last van haar emoties. Ze beloofde aan Didi om het niet naast zich neer te leggen. Ze realiseerde dat het wel goed zou zijn als ze in therapie zou gaan, maar die stap was nog erg groot. Ze durfde dat thuis nog niet bespreekbaar te maken. Ik heb Didi gevraagd om in ieder geval het plassen achterwege te laten. De boodschap was nu wel duidelijk, maar Ingrid had tijd nodig en het plassen werd onderhand wel vervelend (haar man had gedreigd dat Didi anders weg moest). Didi was tevreden en heeft niet meer geplast in huis.
Het was een erg confronterend, maar waardevol consult. Enige maanden later kreeg Ingrid meer last van lichamelijke klachten en kwam bij de huisarts. Via hem is ze in therapie verwezen en ook gegaan.
(Verhaal klopt, namen en foto van het dier is fictief).