Finn

Christien benaderde me voor een consult voor pony Finn. Finn was zichzelf niet en Christien wilde weten wat er aan de hand was. Ik vertel altijd dat ik geen dierenarts ben en vroeg of ze al een dierenarts geconsulteerd had. Ja, dat had ze en die had niks gevonden.
Finn vertelde me dat hij het leven niet zo leuk meer vond. Hij was net verhuisd. Samen met de mensen die Finn nu bij hun thuis hadden staan. Finn merkte dat Christien, Henk en de kinderen helemaal blij waren met hun nieuwe huis en hij zag ze nu ook heel vaak. Dat was fijn. Maar toch was Finn niet zo heel blij. Ze waren druk en er kwamen allerlei onbekende (werk)lui over de vloer. “Er was me van alles beloofd. Het zou leuk worden. We zouden buitenritten in het bos maken en elke dag zouden we elkaar zien. Dat laatste is ook wel zo, maar er is geen aandacht voor me. Ze zijn er niet met hun hoofd bij”, vertelde Finn me. “En ze doen niks met me, we gaan helemaal geen buitenritten maken. Ik sta hier maar alleen”.
Christien vertelde me dat het huis eigenlijk nog lang niet af was. Maar omdat ze zich zo misrekend hadden en ze de huur van hun oude huis daardoor eigenlijk te vroeg opgezegd hadden, moesten ze wel eerder verhuizen. Er moest nog heel veel gebeuren en alles was hun ook een beetje tegen gevallen. Ze wilden dat de kinderen het schooljaar af konden maken op hun oude school, dus Christien moest ze elke dag heen en weer brengen, omdat het voor de kinderen te ver was met de fiets.
Finn had zich ingeprent dat het leven verder altijd zo zou zijn als nu. En voelde zich belazerd. Dít had Finn duidelijk niet verwacht. Finn kwam uit een groep pony’s bij een pensionstalling. Hij kon het daar niet altijd met elke pony goed vinden, maar had daar ook wel vriendjes. En hij miste nu het gezelschap. Ik vroeg Finn nog even geduld te hebben. Christien vertelde dat als alle drukte achter de rug zou zijn dat er een andere pony voor Finn bij zou komen, zodat hij weer een gezelschapsmaatje zou hebben, maar nu ze begreep hoe Finn zich voelde zouden ze het anders gaan aanpakken. Finn zou nu voorrang krijgen!! Een maatje zou met spoed gezocht worden en ze zouden echt tijd voor hem gaan maken. Dochter Eva zou buitenritten gaan maken, zeker 1x per week.
Niet lang daarna had Finn vriendschap gesloten met nieuwe aanwinst Jolly. Finn was weer blij.
(Foto’s en namen zijn veranderd)