Sheeba

Er kwam een mail van Annette: “Ik heb eerder contact met je gehad over mijn kat Bas, maar ik heb nog een kat in huis, haar naam is Sheeba en ze is eigenlijk van mijn zoon. Sheeba komt uit het asiel, net als Bas en is bijna 2 jaar oud (net als Bas). Sheeba is een lieve, maar volgens mij onzekere poes en toch behoorlijk relaxt en tevreden. Dat is tot de avond/nacht. Als ik naar bed ga loopt zij te krassen aan de slaapkamerdeur. Ik heb inmiddels alles geprobeerd, opsluiten, negeren, toespreken, deur barricaderen met plakband, karton, folie, maar tot nu toe zonder resultaat. Mijn man wil haar ook niet in de slaapkamer hebben ‘s nachts. Ik ben radeloos nu (ook door minder slaap) en vraag me af waarom ze dit doet. Dat is dan ook mijn vraag maar jou toe. Kan jij Sheeba vragen waarom ze dit doet of in ieder geval of ze hiermee wil stoppen?”
Sheeba vertelde mij dat Bas overdag de aandacht krijgt en dat zij die ‘s nachts wil, dus ze wil bij Annette slapen. Ook vertelde ze me dat ze niet goed weet bij wie ze hoort. Annette begreep dat, omdat haar zoon nu samen woont met zijn vriendin. Waar Sheeba gaat wonen is eigenlijk nog niet helemaal duidelijk. Ook vertelde Sheeba dat ze een verleden had waarbij ze zich eerder afgewezen voelde. Annette gaf aan dat ze altijd voorkeur had voor katten uit een asiel, die om de een of andere reden niet zo snel opgehaald werden. Die wilde zij dan graag een liefdevol huis bieden. Zo ook was dat nu het geval met Bas. Bas had langere tijd extra de aandacht nodig van Annette en daar was ze intensief mee bezig geweest. Haar zoon was mee geweest naar het asiel en viel voor Sheeba, dus zij ging ook mee. Eigenlijk accepteerde Bas Sheeba niet zo goed en Sheeba nam afstand door zich rustig te houden. Annette vertelde dat ze merkte dat zijzelf eigenlijk ook wat afstand nam van Sheeba, eigenlijk geheel tegen haar aard in. Maar ze deed dat omdat ze enerzijds zo met Bas zijn gezondheid en voedingspatroon bezig was en anderzijds onbewust om haar zoon de verantwoordelijkheid voor Sheeba te laten nemen. Daardoor was het eigenlijk een beetje zo gelopen dat Sheeba niet goed wist waar zij stond. Ze had bedacht: overdag is voor Bas, ‘s nachts voor mij als Bas slaapt. Annette kon het zich zó goed voorstellen, maar het was zó onbedoeld en ze gaf aan dat ze dit graag wilde veranderen. Sheeba vertelde dat ze liever altijd bij Annette wilde blijven wonen. Annette zou met haar zoon praten, maar wist eigenlijk al dat Sheeba bij haar zou blijven en ze zou gelijk aan haar band met Sheeba gaan werken. Ook zou ze dan symbolisch zorgen dat de chip op haar naam en telefoonnummer kwam te staan. Zodat het duidelijk was voor Sheeba. En ze zou meer aan de band tussen Bas en Sheeba werken. Verder had ik haar ook nog een tip gegeven tegen het krabben aan de slaapkamerdeur.
Later mailde Annette me het volgende: “Na het consult kwam ze voorzichtig naar mij toe alsof ze bevestiging zocht van wat besproken was tussen jullie mijn goedkeuring had. Natuurlijk heb ik liefdevol de twijfel weggehaald bij haar en kwam dichterbij voor een uitbundige knuffelpartij. Zij is geen een keer aan de deur geweest vannacht, ook niet toen ik er even uit was om naar de toilet te gaan. Wel kwam ze om bevestiging vragen dat ze het goed deed.”
Vaker zie ik dat de reden waar iemand een consult voor aanvraagt eigenlijk ondergeschikt is (hoe vervelend ook, ik wil dat zeker niet bagataliseren) aan een hele andere reden. Fijn dat een dier dat dan kan aangeven.