Belgische Katrien mailde: Voor op je Facebook 🙂 hoeft niet anoniem 😉 “Monique hielp me al verschillende keren met mijn jongens, Nolan, Sam en Jaro. Vorige week vroeg ik terug een sessie aan voor Nolan omdat hij me aangaf dat er wat scheelde, maar ik kon er de vinger niet op leggen. Blikken die ik niet herkende, gedragingen anders dan anders. Monique sprak met Nolan en hij gaf na aandringen aan last te hebben van zijn rug, de puzzelstukjes pasten plots. Nolan zijn rug is idd niet meer zo soepel. Ik dacht dat zijn meer scheve houding aan zijn lang geleden geopereerde poot lag waarvoor hij al geregeld pijnstilling krijgt, maar er is dus een probleem bijgekomen. Omdat ik toch altijd pijnstilling in huis heb startte ik weer op en maakte een controle afspraak bij de dierenarts wegens de Corona maatregelen had dat wat voeten in de aarde. 2 dagen verder wilde Nolan recht komen en viel plots weer op zijn poep. De kous was meteen af voor mij, dierenarts gebeld en we mochten dezelfde dag nog komen. Platen werden genomen en ja onze Nolan heeft Spondylose in de rug en zijn knie blijkt van de artrose aan gort. Gezien zijn leeftijd, de maar 50% slaagkansen, geen zekerheid op poten/rug die een revalidatie aan kunnen is zijn knie opereren voor hem uitgesloten. Hij zou er slechter kunnen uitkomen dan dat hij de operatie in gaat. Heel blij dat Monique kon achterhalen waar het pijnpunt ligt en waardoor ik bij de dierenarts ook kon aangeven waar gekeken moest worden, want Nolan is een karakterhond die maar blijft doorgaan en maar minimaal aangeeft dat er iets scheelt.Monique praatte nog eens met Nolan dat hij rustig moet blijven maar vriend lijkt het woord rustig niet te begrijpen dus vroeg ik weer een sessie aan. Daar gaf Nolan aan dat het allemaal niet zo erg is… ja zo komt hij wel over, maar met nu continu pijnstilling voelt hij ook minder pijn. We zullen moeten gaan zoeken naar een gulden middenweg waarin Nolan toch wat denkt aan zijn eigen lijf, grenzen aanvaard, maar toch ook nog gewoon Nolan kan blijven. Hij is en blijft een karakterhond en ik zal hem alleen maar ongelukkig maken als ik hem te hard begrens. Dankzij Monique wist ik veel sneller waar het pijnpunt ligt en kon ik gerichter laten onderzoeken bij de dierenarts iets waar ik heel dankbaar voor ben!Bedankt Monique!” Jij bedankt, Katrien.
